top of page

POEZI TË BERTOLD BRECHT PER LUFTËN. Lufta - "disa pleq që çojnë të rinj të vriten"



ATA QË JANË LART


Ata që janë në majë

u bashkuan në një dhomë.

Njeri i rrugës

lër çdo shpresë.

Qeveritë

firmosin marrëveshje mossulmimi.

Njeri i zakonshem,

firmos testamentin tënd.


VËLLAI IM AVIATOR


Vëllai im ishte aviator.

Një ditë mori zarfin.

Bëri valixhet dhe iku,

përgjatë rrugës së jugut.


Vëllai im është një pushtues.

Populli ynë ka nevojë për

hapsirë. Dhe të marrësh tokë mbi tokë,

nga ne, është një ëndërr e vjetër.


Dhe hapsira që u pushtua

është në malet e Guadarramës

Është e gjatë një metër e tetëdhjetë

e në thellësi, një e pesëdhjetë...


NË ÇASTIN E MARSHIMIT


Në çastin e marshimit shumë nuk dinë

që në kokat e tyre marshon armiku.

Zëri që i komandon

është zëri i armikut të tyre.

Dhe kush flet për armik

është ai vetë armiku.


MBI MUR ËSHTË SHKRUAR ME SHKUMËS


Mbi mur është shkruar me shkumës

duan luftë.

Kush e ka shkruar

Tashmë ka rënë.


KUR LUFTA FILLON


Ndoshta vëllezërit tuaj do të transformohen

dhe fytyrat e tyre nuk do të njihen.

Por ju duhet të mbeteni të njejtët.

Do të shkojnë në luftë, jo

si në një masakër, por

në një punë serioze. Gjithçka

do ta kenë harruar.

Por ju asgjë s’duhet të harroni.

Do t’ju derdhin raki në grykë

si tërë të tjerëve.

Por ju duhet të mbeteni të kthjellët.


GJENERAL, TANKSI YT


Gjeneral,

tanksi yt është

një makinë

e fuqishme.


Sheshon një pyll,

zhbën qindra

njerëz.

Por ka një të metë:

ka nevojë për një

tankist.


Gjeneral,

bombardieri yt është

i fuqishëm.

Fluturon më shpejt

se një furtunë dhe

mban më shumë se një

elefant.

Por ka një të metë:

ka nevojë për një

mekanik.


Gjeneral,

njeriu bën çdo gjë.

Mund të fluturojë e

mund të vrasë.

Por ka një të metë:

mund të mendojë.


Perktheu Keti Dibra

65 views0 comments

Comments


bottom of page