top of page

Dy poezi origjinale, nga Keti Dibra dhe Inis Jorgo



UNE JAM POEZIA


Jam drita, që ti të shohësh mrekullinë.


Jam njohja, që ti të gjesh empatinë.


Jam e vërteta, që ti të kuptosh kotësinë.


Jam ndërgjegjja, që ti të vuash ligësinë.


Jam fjala, që ti të shuash barbarinë.


Jam fryma, që ti të mendosh përkohshmërinë.


Keti Dibra


Nje grua e moshuar ne kafe me nje liber


ZOTËRIA I KAFENESË


Të kam vështruar përherë mëngjeseve,

zotëri i kërrusur nga jeta e lodhja

Jak' e xhaketës veshur shkujdesur

Gazeta nên sqetull përhere e jotja!


E shtyn me mund portën e kafenesë

heshturazi i drejohesh qoshes tënde

hapat të të kundershtojnë duan

ndërsa ti me vetminë “rehatohesh” ..


Nënvizon një libër aty dalëngadalë

mikeshë ti ke vetëm kafenë

rrezja dimërrore të të ngrohë s’mundet

Ndërsa symbyllur nis e mediton


Duart e ngathta pa folur flasin

një laps i paprehur mes fletësh

ti je i njëjti çdo ditë atje

për të gdhendur pak nga pak jetën !


Original rituali yti mëngjezor..

ti pa e ditur e pasuron kafenenë

përshendet kamarierin djaloshar

“Mirmengjes zotëri “përherë nga dikush e merr!


Je nga të paktët që shijon kështu

Çastin, librin e të shtruarat fjalë

Por prej disa ditësh unë nuk të kam parë

Thuamë të lutem se nesër do të jesh prap këtu!


Kjo poezi eshte per nje burre te moshuar i cili eshte tipik - te pakten ka qene se sot s'besoj se gjen me te tille - e qe ne rutinen e perditshme duket sikur nuk bie ne sy. Eshte ai lloj personazhi qe mua perhere me ka bere pershtypje kafeneve plot zhurme e tangerllek, ku mosha e trete sikur shperfillet por qe ne thelb mbart aq vlere. Ka qene nje zoteri i tille ne kafenene time dhe ne nje moment nuk e pashe me. S'di pse ja ndjeva shume mungesen. Ai nuk erdhi me atje kurre.


Inis A. Jorgo



80 views0 comments

Comments


bottom of page